Vijf jaar geleden, op 7 januari 2015, vond in Parijs de tragische aanslag plaats op de redactie van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo. Op dinsdag 7 januari 2020 blikten we samen terug op die gebeurtenis en werd er gedebatteerd over de toekomst van de journalistiek in onze samenleving. Wat heeft deze aanslag teweeggebracht? Wat was de invloed op de persvrijheid, het persoonlijk leven en de veiligheid van journalisten, cartoonisten en uitgevers?
De start van onze debatreeks “Ode aan de Persvrijheid” was een groot succes. Diverse media hebben aandacht geschonken aan het debat. Zo schreven onder andere NRC, Nederlands Dagblad en Den Haag Centraal hierover. Vlak voordat ons panellid Tjeerd Royaards, hoofdredacteur van Cartoon Movement, bij ons op het podium stapte, vertelde hij zijn verhaal live bij RTL.
Cartoonist Joep Bertrams (tekent onder andere voor De Groene Amsterdammer) leidde de avond in:
“Dit keer was het wel degelijk menens. Op die woensdag had ik geen deadlines voor politieke prenten, maar ik besloot wel meteen een prent te maken, want het was duidelijk dat het dit keer zeer ernstig was. Er waren collega’s vermoord vanwege hun werk, dan kun je niet stil blijven zitten.
“Mocht er al wat adrenaline in mijn bloed zitten vanwege de arrestatie van Ülger, nu spoot het mijn oren uit. Waar je anders met enige terughoudendheid hevige onderwerpen aanpakt, vond ik dat het dit keer niet nodig was. De mensen van Charlie Hebdo zouden er wel raad mee hebben geweten, dat was de norm. Het heeft geleid tot deze prent die behoorlijk viral ging.
Onder het tekenen stond de telefoon niet stil en werd naar mijn mening gevraagd en kreeg ik uitnodigingen voor tv-programma’s en radio uitzendingen in binnen- en buitenland. Je zou bijna denken dat je belangrijk bent. De zorg die over ons cartoonisten werd uitgesproken was aandoenlijk.
En elke keer de onvermijdelijke vraag: ga je nu anders tekenen, word je voorzichtiger; alsof je daar op dat moment mee bezig bent. In ieder geval was de aandacht voor ons cartoonisten enorm. Je kunt zelfs, heel cynisch, van een hoogtepunt spreken. En natuurlijk vind je dat je niet anders moet gaan tekenen. Je tekent immers wat je “ziet” en je gaat niet ineens anders kijken. “
Villamedia publiceerde de volledige inleiding, bij radio 1 besteedden Coen Verbraak en Renze Klaver van De Nieuws BV
